Hoewel ik net 50+ ben, kan ik toch zeggen dat ik van een ander
tijdperk ben dan bijvoorbeeld de 20tiggers. Een tijdperk waarin ik me
bijvoorbeeld uit mijn luie stoel moest hijsen om een knopje op de TV in te
drukken om naar een andere zender te kunnen kijken. Niet zelden kwam het voor dat
ik te lui was om die kleine knopjes aan de zijkant van de TV in te drukken.
Hierdoor bleef ik kijken naar een programma dat ik uitermate saai vond. Een
ware training die als titel mee mag krijgen “volharding”.
Ik hoef geen blog vol te schrijven dat dit tegenwoordig, met al
die nieuwerwetse techniek, heel anders gaat. Gelukkig zou ik zeggen. Net mijn
I-phone geüpdate en ben er uitermate happy mee. Ook heeft de nieuwerwetse techniek er voor gezorgd dat ik een ander
mens ben geworden. Zo heeft de afstandsbediening van de TV er voor gezorgd dat
mijn volharding in luisteren en kijken is veranderd in een mega snel zapp
gedrag. Als ik al een vaag vermoeden heb dat een programma niet leuk gaat
worden, of het hoofd van de presentator staat me niet aan dan zapp ik vanuit
mijn luie stoel naar een andere zender. Keuze genoeg tegenwoordig. Vroeger had
ik 3 zenders waaruit ik kon kiezen, nu zijn het er wel meer dan 200!
Wat ook snel verandert is de muziek. Als ik een leuk feestje voor
jongeren wil organiseren, dan trek ik geen volle zalen met Boney M of Koos
Alberts. Volle zalen trek ik als ik mijn eigen voorkeur volledig wegschuif en
DVDs opzet van Hardwell of Armin van Buren. Vreselijk, . . hoewel, ze
genieten wel die jongelui en eerlijk is eerlijk, . . . als ik ze zie genieten,
dan geniet ik stiekem ook wel mee. Trouwens, van Hepie en Hepie is ook wel een
leuke mix te maken.
Het is een publiek geheim dat ik van oudere en jongere mensen
houd, maar ook van de kerk. Als ik dan merk dat in veel gevallen jongeren nog
moeten luisteren naar een, voor een in hun ogen niet relevante, preek van 20
minuten of langer, dan vraag ik me wel eens af, wanneer krijg ik een app van
een jongere die hij tijdens mijn toespraak op zijn mobiel typt. “Beste meneer
de predikant, goed bedoeld hoor deze preek, maar dit trek ik niet hoor. Zoals u misschien van de patat generatie
bent, ben ik van de zapp generatie. Beetje meer pit, sneller naar de kern en
moeilijker hoeft het niet te zijn. Trouwens, ook vooral niet langer”.
En dan toch ook maar de muziek. Je trekt geen volle zalen jonge
mensen met NPO 4 muziek. Zo trek je in mijn ogen ook geen volle kerken met
orgel muziek. Dream on! Ik zou me als jongere niet serieus genomen voelen. Ik
zou me ook niet serieus genomen voelen als er 1 X per maand een elektrische
gitaar de kerk in komt en er voor de rest niet naar me zou worden geluisterd.
Oh ja, ik zou me overigens ook niet serieus gennomen voelen als ik
elke zondag een leuk feestje had in de kerk en dat oudere mensen me niet hun
levenslessen zouden willen leren. Dan zou de kerk geen lang leven beschoren zijn.
Kijk maar naar de teloorgang van de jeugdkerken.
Oud en jong hebben elkaar zo ontzettend hard nodig. Tegen de
ouderen zou ik, misschien wel scherp willen zeggen: U heeft uw ticket naar de
Hemel al op zak! Wilt u jongeren helpen God te zoeken? Gewoon transparant zijn
en over uw twijfels en uw verlangens rondom uw geloof. Vertellen over uw fouten
en de genade die u in u vond. Over de wonderen en over de rust die het geloof u
geeft. Dat u veranderingen in de kerk best moeilijk vind en soms heel even
denkt dat het zelfs wel Godslasterlijk zou kunnen zijn.
En tegen de jongeren zou ik willen zeggen. Ouderen zijn gaaf, zapp
ze niet direct weg. Als je goed naar ze luistert kun je God in en door hen
ontdekken. Daar kan geen Armin van Buren tegen op. Ze zijn zo wijs.. . Hun
leven is een schat aan ervaring.
Ben ik een dromer, een idealist als ik droom dat het toch mooi zou
zijn dat jong en oud het eens zouden zijn op de Hoofdzaak en dat is Jezus. Wat
zou het gaaf zijn als we elkaar los zouden laten in bijzaken en van harte lief
zouden hebben in alle zaken.
