Door
deze schokkende gebeurtenis werd op maandagmorgen de voltallige kerkenraad
inclusief de oude koster Mathew op de pastorie verwacht. De dominee was nog
steeds compleet van zijn stuk. Hoe kon het gebeuren dat er al maanden duiven vrij
rond konden vliegen in hun prachtige oude kerk en dat één van die gevederde
lummels zijn darminhoud moest ledigen op de prachtige statige Bijbel waaruit
hij net aan het voorlezen was. "Godschennis" noemde hij het.
"We
schieten ze gewoon dood"
Tijdens
dit spoedoverleg was er maar 1 agendapunt en 1 doel. De duiven zouden en
moesten de kerk uit! De dominee stelde voor dat iedereen zijn zegje mocht doen
en ideeën aan mocht dragen hoe het doel bereikt zou kunnen worden. Eén diaken
stelde voor om de deuren overdag open te zetten zodat de duiven er uit zouden
kunnen vliegen. Dit vond men een slecht plan. De kans dat er weer nieuw
"ongedierte" binnen zou komen was levensgroot aanwezig. De president
kerkvoogd kwam met het idee waar iedereen wel aan dacht maar niet durfde te
noemen. "We schieten ze gewoon dood" was zijn voorstel. Hoewel het
plan zeer zeker afdoende zou zijn, vond de meerderheid het niet een plan dat
door Gods geest ingegeven zou kunnen zijn.
Na
deze 2 ideeën was de denktank al leeg en stond men elkaar aan te staren alsof
ze de duiven in engelen zagen veranderen... Opeens liet de oude koster van zich
horen. Hij stak netjes zijn vinger op en zei "ik heb misschien nog een
goed idee." De dominee keerde zich naar de koster toe en vroeg hem:
"vertel eens Mathew, waar denk jij aan?" De koster aarzelde even,
haalde diep adem en zei toen: "ik wil voorstellen dat we de duiven gaan
dopen." "Dopen?" riep de voltallige kerkenraad in koor. "Ja
dopen" zei de koster. " van alle jongeren die in de afgelopen 30 jaar
gedoopt zijn, is er niet één meer in de kerk."
Een
bizarre grap natuurlijk, maar wat een statement maakt de oude koster Mathew
hier. Er zit een kern van waarheid in dit verhaal. Jongeren die massaal de kerk
de rug toekeren. De kerk wordt gezien als een religieus instituut dat niet meer
relevant is voor hun dagelijks leven.
Ditzelfde
beeld zie ik overigens ook wel bij uitgaanscentra. Waar vroeger de disco’s en
andere uitgaanscentra een grote
aantrekkingskracht had op jongeren, zie ik dat ze vandaag de dag de deuren
moeten sluiten of ze passen hun “openingstijden” drastisch naar beneden aan.
Hoewel
de relevantie van een disco of andere uitgaansgelegenheid op het leven van
jongeren minder heeft ingeboet dan de kerk, heeft de jongere wel zijn
prioriteit verlegd. Meer geld uitgeven aan mobieltje en kleding en minder aan
drank en entreegelden.
Het
biertje wordt nu genuttigd bij de jongeren thuis of zoals we dat in de
Achterhoek kennen in een “keet”. De leuke jongens en meiden
worden wel gescoord via FaceBook, dus daar hoeft men tegenwoordig de deur niet
mee voor uit.
Maar
toch, zowel de kerk als de disco hebben te kampen met een leegloop en hebben ze
hun aantrekkingskracht voor een groot deel verloren. Dat schept een band.
Ik twijfel er
wel een beetje aan of een beetje “kerk” in de disco, de disco vooruit helpt.
De
tijd verandert en kerken en disco’s hebben moeite om mee te veranderen en hun
aantrekkingskracht weer nieuw leven in te blazen. Ik geloof vast dat kerken en disco’s iets van
elkaar kunnen leren. Lijkt me gaaf om samen met disco exploitanten dit
“terrein” te verkennen. Ik geloof vast dat we elkaar inspireren en elkaar
helpen buiten kaders te denken en uit onze comfortzones te laten stappen. Ik
twijfel er wel een beetje aan of een beetje “kerk” in de disco, de disco
vooruit helpt. Ik geloof wel dat een beetje “disco” in de kerk, de kerk vooruit
helpt. Misschien de handen maar eens ineen slaan en de vrijgekomen disco
zaterdag avonden vullen met een Reli-disco.
Neem
mijn leven Heer, ‘k wil swingen tot Uw eer.
