Waar gaat dit over?

Ho ho ho, . . . . de Kerstman staat voor de deur. Het viel me op dat er dit jaar veel meer te doen was over zijn collega Sinterklaas en zijn gekleurde helpers, dan de Kerstman. Maar er kan nog voldoende over de Kerstman geschreven worden. Straks laat bijvoorbeeld de hulpgroep “red het rendier” van zich horen. Ze pleiten er voor dat de Kerstman zich niet meer verplaatst per rendier maar per bus en metro. Of wat te denken van de stichting: “je bent een oen als je kiest voor kalkoen”. Voor elke supermarkt in Nederland staan ze met grote spandoeken hun idealisme te etaleren. Zij eisen dat de kalkoen met kerst niet meer op het menu staat. De topper is misschien wel “de vereniging tot behoud van de kerstboom.” Een groep vrijwilligers die zich het lot aantrekt van de kerstden. Het kleine boompje dat in de meeste gevallen op een veel te jonge leeftijd van het leven wordt beroofd. Het jonge dennetje wordt in veel huiskamers te kijk  gezet. Het boompje vindt zijn uiteindelijke einde op de brandstapel. Alleen heksen werden vroeger zo verbrand. Dit lot mag een lief klein kerstdennetje toch niet overkomen? “Schande, help de kerstboom de winter door!” roepen ze luid voor het gemeentehuis.

Uiteraard allemaal uiterst belangrijke zaken, maar vergeef het me als ik zeg: “waar gaat dit over?” Ik besef dat het allemaal wat overtrokken is, maar toch. Kerst anno 2014 lijkt alleen maar te gaan over de Kerstman, zijn cadeautjes, het eten en uiteraard de kerstboom die jaar in jaar uit in volle glorie wordt opgetuigd. Een kerst zonder dit alles kunnen we ons al bijna niet meer voorstellen. Eerlijk gezegd, . . . ik vind het ook best gezellig, die lichtjes het eten met familie en vrienden. De cadeautjes onder de kerstboom en niet te vergeten, die paar extra vrije dagen rond 25 december.

Over vrije dagen gesproken, ik weet niet of jij al in je agenda hebt gekeken maar het valt mij zo rond kerst altijd weer op dat het dan 25 december 2014 na Christus is. Geen 43 jaar na Maxima of 2115 jaar na Julius Ceasar of bijvoorbeeld 1001 jaar na Roodkapje. Nee, het is dit jaar 2014 jaar geleden dat Christus is geboren. 

Zelfs onze agenda geeft aan dat er op 25 december een bijzonder feest wordt gevierd. 2014 jaar geleden werd de grootste Man geboren die de wereld ooit heeft gekend en ooit zal kennen. Hij deelde de wereld op in een tijdperk vóór en een tijdperk ná Christus. Hij beloofde iedereen perspectief, tot over de “drempel” van de dood heen. Dat mogen we met kerst van harte vieren. Dit geweldig mooie feest mag je met en zonder kalkoen opleuken, dat mag je lekker zelf weten. Maar als je vergeet van WIE we de geboorte vieren, dan zou je met kerst kunnen zeggen; “waar gaat dit over?”

 

 

 

Witte Piet

Ik weet niet hoe dat met jou gaat, maar soms overkomt het me dat me een beeld van iets of iemand opgedrongen wordt. Het afgelopen half jaar overkwam me dat weer eens. Het betrof dit keer een iemand, namelijk Zwarte Piet. Het zal je niet ontgaan zijn dat deze altijd goedgemutste lieverd, die nooit te beroerd is zijn helpende hand uit te steken, zwaar onder vuur ligt. Sinds December 2013 is hij het toonbeeld van racisme geworden. Een groep mensen, waarvan ik denk dat ze vroeger misschien vaak gepest zijn, heeft bedacht dat Zwarte Piet echt niet meer kon. Kosten nog moeite werd gespaard om het prachtige beeld dat ik van Zwarte Piet heb om te buigen tot een zielig hoopje mens dat negatief benaderd wordt vanwege zijn huidskleur. Nou, ik zal je eerlijk zeggen, het was me natuurlijk wel opgevallen dat hij donker was, maar dat hoort bij blijheid en goedlachsheid. Altijd gezellig. Sinterklaas vieren zonder Sinterklaas, daar heb ik wel gevoel bij, maar Sinterklaas vieren zonder Zwarte Piet? Nee, dat nooit!

Langzaam maar zeker bekruipt me het gevoel dat de sprekende minderheid iets gevoeligs heeft willen raken en mijn held, Zwarte Piet, daarvoor misbruikt. En, . . . ze krijgen hun zin. Afgelopen week las ik dat er een meerjaren plan is gemaakt om Zwarte Piet van zijn prachtige kleur te ontdoen. Komend jaar moet mijn held het doen met een paar zwarte roet strepen op het gezicht. Nou, het verloop kun je op 2 vingers natellen. Hoe dan ook, het draait er op uit dat het beeld van Zwarte Piet wordt vertroebeld en ik over een jaar of 10 aan mijn kleinkinderen uit mag leggen dat het logisch is dat Zwarte Piet toch wit is. Ik hoop dat mijn teleurstelling tegen die tijd niet meer van mijn gezicht af te lezen is, . . . wat moeten mijn kleinkinderen er wel niet van denken.

Afgelopen periode heb ik regelmatig nagedacht over het vertroebelen van een beeld van iets of iemand en welke gevolgen dit zou kunnen hebben voor mij, mijn omgeving en mijn eventuele klein- en achterkleinkinderen. Ik denk dat de gevolgen voor mijn nazaten rondom Zwarte Piet die later wit werd wel mee zullen vallen. Het is een beetje frustratie dat ik graag even met je wilde delen. Maar wat te denken van het beeld van Christus, zou dat door de loop der jaren heen ook vertroebeld zijn geraakt? Of is het beeld dat we van Hem hebben nog net zo als ruim 2000 jaar geleden?

Iedere gelovige is een beelddrager van Christus en uiteraard de kerk. De Bijbel spreekt er zelfs over dat de kerk het lichaam van Christus is. De kerk, een plek waar we Hem ten volle in zouden moeten kunnen herkennen.

Toen ik dit onlangs met iemand deelde vroeg ze me, “welke kerk bedoel je? De Baptisten, de PKN, de Lutherse Kerk, de Rooms Katholieke kerk, de Gereformeerde gemeente, de Evangelische kerk, de Pinkster kerk, De Gereformeerd vrijgemaakte kerk, de Nederlands Gereformeerde Kerk of mischien wel de Christelijk Gereformeerde kerk of, . .  “Stop maar”  zei ik, ” je mag kiezen welke kerk jij vind dat het beeld van Jezus Christus het minst heeft vertroebeld”. De jonge vrouw, die jaren geleden de kerk heeft verlaten omdat het instituut kerk niet relevant was in haar ogen zei; “het maakt volgens mij niet uit, Jezus had denk ik wat anders voor ogen dan dat wat wij er met ons allen van hebben gemaakt”.

Een Blog schrijven zonder mijn eigen mening te geven vind ik niet zo chique. Vandaar: Ik vind dat ze gelijk heeft. En daarnaast, elke kerk is opgebouwd uit levende stenen waar ik me ook toereken.  Ook ik heb het beeld van Christus vertroebeld. Met andere woorden, verbeter de kerk en begin bij jezelf!

Oh ja, ik schrijf dit over de vertroebeling van Christus in onze kerken niet omdat ik mijn  frustraties met je wil delen, maar wel mijn oprechte zorg. Zorg om mijn / onze eventuele klein- en achterkleinkinderen en hun vrienden, buren en familie die op zoek zijn naar echtheid, opzoek naar onvoorwaardelijke liefde, opzoek naar respect en waardering. Opzoek naar perspectief in het leven.

 

 

de splinter

Tijdje terug ging ik naar de bouwmarkt om een stuk of 20 panlatten te halen. Ik weet niet of je wel eens in een bouwmarkt bent geweest, maar al die latten liggen in stellages waar je ze stuk voor stuk uit moet trekken. Je begint er wat voorzichtig aan, maar als je er een stuk of 10 hebt gehad dan voel je je al een volleerd “panlatten uittrekker” en flitsen de panlatten je door de handen. Maar bij de zestiende panlat ging het mis. Een splinter boorde zich in mijn vinger, aauw! Ik haalde de splinter uit mijn vinger, maar ik had hier te maken met een splinter die wat last had van verlatingsangst, dus er bleef een klein stukje diep in mijn vinger zitten. Ach, wat zou het ook.

Maar na een dag of twee begon mijn vinger pijn te doen en drie dagen later begon hij te zweren en te etteren, dus dat werd een retourtje huisarts.

In je hart kun je ook pijn hebben. Pijn van dingen die je zijn aangedaan of die tegen je gezegd zijn. In sommige gevallen lijkt dit onoplosbaar omdat diegene die je de pijn heeft berokkent er niet over wil praten of nog erger, die persoon is inmiddels overleden. En daar zit je dan met je pijn. Pijn die gaat etteren en zweren. Pijn die je dag in dag uit achtervolgd.  Je wilt zo graag dat datgene wat je is aangedaan kunt vergeven, en dat je wonden kunnen helen. Dat mensen je om vergeving vragen, maar het lijkt een zinloos verlangen. En langzaam maar zeker verandert de pijn in wrok en bitterheid. En in die gevallen wordt de pijn zo groot dat jij je gedwongen voelt om te kiezen, of om in verbitterdheid door te leven of, ondanks dat de ander geen om vergeving vraagt, je het hem of haar toch geeft.

Het lijkt een onmogelijke opgave. Misschien helpt je het verhaal van Corrie ten Boom. Corrie, die jaren na de dood van haar zus Betsie, één van de bewakers tegenkomt van de gaskamer waarin Betsie is vermoord tijdens de tweede wereld oorlog. (Haar moordenaar dus.) De man wil haar een hand geven, ze kan het niet. Allerlei boze en wraakzuchtige gevoelens komen in haar naar boven, maar ze beseft dat deze gevoelens niet God zijn gevoelens konden zijn. Het was haar wrok en bitterheid.

"Heer Jezus," bad ik, "vergeef mij en help mij hem te vergeven." Ik wilde hem een hand geven. Maar ik kon het niet. En daarom bad ik weer in stilte: "Jezus, ik kan hem niet vergeven. Geef mij Uw vergevingsgezindheid. Toen ik zijn hand greep, gebeurde er iets ongelofelijks. Het was of ik Gods liefde door mijn arm voelde stromen. (citaat 'De Schuilplaats')

Ik moest naar mijn huisarts om de splinter uit mijn hand te laten halen, zo is bij wrok en bitterheid een bezoek aan “Huisarts” Jezus aan te raden. Hij heeft niet alleen al je zonden vergeven, maar Hij helpt je ook om te kunnen vergeven.

 

 

 

 

Er was eens een ontploft mobieltje

Een tijd geleden stond ik op een ladder lekker relaxed een windveer te schilderen en plotseling viel mijn mobiele telefoon uit mijn broekzak. Ik ben nog nooit zo snel van een ladder “gegleden” als toen. Beetje vreemd eigenlijk deze haast, alsof ik dacht dat een soort van “high tech mond op mond beademing” mijn mobiel nog zou kunnen redden. Maar redden was er in dit geval niet bij, mijn telefoon was uit elkaar gespat. 
 

 

Toen ik ’s avonds van de schrik was bekomen, ben ik mijn telefoon maar eens gaan ontleden. Zo’n kans kreeg ik misschien niet weer. Na verloop van tijd raakte ik er van onder de indruk hoeveel techniek er in dit kleine apparaatje zat. Ik kon me ook niet voorstellen, dat als ik alle losse onderdeeltjes zo maar op de grond zou laten vallen dat dit dan na één, tien, honderd of zelf een miljoen jaar zomaar spontaan een mobiele telefoon zou gaan worden. Er moet iemand achter dit geheim zitten, iemand die meer verstand heeft dan mijn mobieltje zelf om het in elkaar te kunnen zetten. In dit geval geloof ik dat dit Steve Jobs en zijn team de scheppers zijn geweest.

Maar zou er ook niet iemand zijn geweest die de schepper is van het universum, de aarde, van mij? Neem bijvoorbeeld de aarde. Als die een paar cm verder van de zon zou staan dan hadden we 365 dagen per jaar een elfsteden tocht kunnen houden. Alleen jammer dat er dan geen deelnemers op de hele aarde zouden leven. Of wat te denken van een bombardeer kevertje. Een beestje die, als het aangevallen wordt, in no time in de exact juiste verhouding een explosieve vloeistof aanmaakt en naar zijn vijand schiet. Stel je voor zeg dat dit beestje door evolutie zou zijn ontstaan en er dus nog wat “geknutseld” zou moeten worden aan de juiste mengverhouding van het explosieve goedje. Het beestje zou in zijn evolutie periode allang uitgestorven zijn. Of het ontplofte keer op keer of het werd opgevreten door zijn belagers.

Stel je voor dat mijn botjes, mijn hart, nieren, lever, ogen, 100.000 kilometer bloedvaten, 50 liter water, zenuwen, paar kilo vel, redelijk wat vet, schedel en een beetje hersenen in een pan werden gedaan, zou er dan na één, tien, honderd of zelf een miljoen jaar zomaar spontaan een levende Jan tevoorschijn komen?

Bij het nadenken over het ontstaan van de schepping is het niet zo heel boeiend wat ik of wat jij gelooft, maar veel meer in Wie je gelooft. Ik geloof dat er een Schepper achter dit alles zit. Deze Schepper noem ik God. Deze God heeft jou en mij intens lief en heeft een plan met ons leven. En als je zo naar jezelf kijkt en alles wat er op en rond de aarde leeft, dan zie je steeds meer omdat je het dan door de bril van God, jouw liefhebbende Vader mag gaan zien.

 

 

 

 

 

 

 

 

Hoe heet ben jij?

Je kent ze vast wel. Die mannen of vrouwen die bij elk feest voorop gaan in de polonaise. Van die feestgangers die iedereen, oud en jong, van de stoel trekken om vooral mee te dansen in de feeststoet. Of van die (meestal) mannen die altijd achter de barbecue staan bij elke gelegenheid waar ze de kans krijgen. Ze stoken het vuurtje flink op en zijn druk bezig het vlees te draaien en er voor te zorgen dat de speklap niet in de fik vliegt. Ze zijn vaak zo druk met vlees draaien en roepen dat er weer een hamburger gaar is, dat ze zelf amper een stukje vlees binnen krijgen.

Zelf kan ik erg genieten van onze jongste dochter. Ze voelt haarfijn aan wanneer ze bij gespannen of verdrietige situaties een grap kan maken. Allemaal van die menselijke thermostaten die de temperatuur op een positieve manier laten stijgen.

In kerken vind je ook zulke types. Ik noem ze altijd “thermostaat christenen”. Mensen die ondanks alles toch positief zijn en iets aanstekelijks hebben. Enthousiast zijn over wat ze geloven en er nooit voor terugdeinzen om anderen te motiveren en te bemoedigen. Maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat er meestal meer “thermometer christenen” zijn dan “thermostaat christenen”. Het verschil tussen die twee is dat de eerste laat zien hoe warm of koud het in de kerk is en de andere er voor zorgt dat het warm is.

Stel je voor zeg dat er geen “thermostaat christenen” zouden zijn. Mooie koude bedoeling. Ik kom vaak in kerken waar ik deze warmtebronnen mis. De kerk doet er alles aan om de kerk toch wat warmte te geven en men zoekt het dan in mooie gebrandschilderde ramen, goede stoelen, een beamer met laptop en scherm, en ga zo maar door. Je loopt dan het gevaar dat er een warme kerk ontstaat met koude mensen. Maar de kerk is er niet bij gebaat dat er een hogere graad van aankleding is, maar dat het geestelijk een aantal graden warmer wordt.

Zo gaat het ook met je eigen huis. Je kunt je huis nog zo gezellig aankleden, maar als de kachel ontbreekt dan wordt het in koude en in donkere tijden een koude bedoening.

Zelf stel ik me regelmatig de vraag, “was ik vandaag een thermometer christen of een thermostaat christen?” En als ik merk dat ik in mijn kerk, mijn gezin of mijn omgeving de geestelijke temperatuur niet meer aanwakker, dan rest me nog maar één vraag; "waarom sta ik niet meer in vuur en vlam voor God? Waar is mijn enthousiasme gebleven en wat is de reden?"

Hoe zit het met u, met jou? Breng jij de kerk geestelijk op temperatuur of geef je aan hoe koud het er is?

 

 

Verleidelijke mailtjes

Zo nu en dan overkomt het me dat ik een virus op mijn computer krijg. Zo’n irritante virus die je hele computer in de war kan sturen. Soms komen er dan van die pop-ups waar ik niet om vraag of mijn startscherm ziet er ineens heel anders uit. In het ergste geval krijg ik een blauw scherm waarbij er tekens en teksten staan die ik niet begrijp en even later is de computer “dood”. Gelukkig heb ik een enorm handige schoonzoon die met veel liefde voor de computer, kennis en geduld het wel weer klaar krijgt, maar wat een gedoe zeg!

 

 

Ik durf wel te stellen dat ik in alle gevallen zelf schuldig ben als mijn computer wordt overmeesterd door virussen. Soms heb ik mijn virus scanner niet bijgewerkt, of wat nog dommer is, onlangs opende ik een mail waarin een virusmelding zat. Ik had het kunnen weten, maar toch opende ik de mail. Ik was nieuwsgierig geworden want er werd een aantrekkelijk aanbod gedaan dat ik iets kon winnen. Met 1 druk op mijn muis opende ik de brug naar virussen die de software van mijn computer besmetten.

Zo gaat het ook met je “geestelijke software”  als je jouw gedachten richt op kwade gedachten, dan gaat het kwade ook met je op de loop. Immers, dat wat je voedt, dat groeit! Langzaam maar zeker nemen deze gedachten de overhand  en zal het invloed hebben op je denken en je doen.

De satan doet er alles aan om je ver van de liefde van God te houden. Hij kan je bijvoorbeeld verleiden om drugs te gebruiken omdat je daar rustig van wordt. Of hij laat je zien dat je veel te dik bent en er net zo uit moet zien als al die fotomodellen. Jezus zegt dat als jij je gedachten op Hem focust je pas echt rust vind. Hij neemt je zoals je bent en houdt onvoorwaardelijk van je!

 

Maar ja, hoe kun je nu dit kwade weerstaan? Om maar in computer termen te blijven, je moet je “virus scanner” tegen de kwade en negatieve gedachten / virussen goed voor elkaar hebben.

Om het met een eenvoudige oneliner te zeggen: “als jij je focust op de liefde van God, dan valt het kwade van de satan. Als jij je focust op het kwade van de satan, dan valt de liefde van God.” In feite is het niet meer of minder dat dit. Op deze manier bescherm je je gedachten voor al het negatieve wat de satan je aan wil praten. Al die verleidelijke “mailtjes” dat je alles kunt winnen en krijgen als je kiest voor oppervlakkige zaken als drugs, seks, schoonheid, geld, macht, geweld . .  het geeft je een kort geluk, maar uiteindelijk lange pijn.

Maar wat je echt moet weten is, dat als je ontdekt dat de satan toch door je “virus scanner” heen is gekomen, of dat je een “geestelijke mail” hebt geopend dat je beter niet had kunnen doen, of als je merkt dat je geestelijke software flink in de war is, dat je altijd naar Jezus toe mag gaan. Met veel liefde voor jou en Zijn wijsheid en geduld krijgt Hij je gevoelens en gedachtes weer op een rij.

 

 

 

 

De geest uit de film Aladdin vs de Heilige Geest

Je hebt er misschien wel eens van gehoord: de Vader, Zoon en Heilige Geest. Ik weet nog goed dat onze dominee er in mijn puberjaren niet in geslaagd is om mij uit te leggen wie de Heilige Geest is. Ik wil niet zeggen dat het alleen aan hem lag. Voor een groot deel lag het aan mezelf, want de meisjes op de bijbelles waren veel leuker dan de Heilige Geest. Maar, eerlijk is eerlijk, het is ook lastige materie. En nu probeer ik jou in ongeveer 550 woorden uit te leggen wie de Heilige Geest is.

Beetje vaag ook wel, de Heilige Geest, vind je niet? Bij de Vader heb je waarschijnlijk wel een beeld, net zoals je dat ook kunt hebben bij Jezus. Maar de Heilige Geest? Als je er dan toch een plaatje bij zou moeten bedenken dan zou dat waarschijnlijk het meest lijken op de geest uit de film Aladdin. Je wrijft op een oude olielamp en hoppa, daar is de geest.

 

Maar misschien is de Heilige Geest toch minder vaag dan je denkt. Je zou kunnen zeggen dat de Vader het voortouw nam bij het creëren van deze wereld. De Zoon, Jezus, nam het voortouw om jou van je zonden te verlossen (lees maar in één van de eerdere blogs;  http://sea4every1.blogspot.nl/2014/01/had-god-dat-niet-f-kes-anders-kunnen.html )

De Heilige Geest  neemt het voortouw om jou als mens te helpen. Net als de geest uit de film Aladdin. Hoppa, in één keer schoot hij uit de lamp om te helpen.  Zo kan het ook in jouw leven gaan. Hoppa, in één keer kan de Heilige Geest in je komen “wonen”. Hij wil graag een relatie met je aangaan en je helpen bij het vervullen van je diepste hartenwens. Je hoeft gelukkig niet een vlekkeloos leven te hebben geleefd of aan allerlei formules, wetten en voorschriften te voldoen voordat je de Heilige Geest kunt ontvangen. De Bijbel leert ons, dat als je Jezus erkent als je Verlosser en Redder en tot God de Vader bidt, dan heb je, hoppa, de Heilige Geest al ontvangen. Hij vermengt Zich met jouw geest. Hij helpt je, Hij denkt met je mee, Hij troost je, Hij motiveert je om je talent te ontwikkelen. Kortom, een beetje extra Power in je leven.

 

Stel je voor dat ik jou vergelijk met een laptop. Dan is de buitenkant van de laptop, gelijk aan jouw buitenkant. Je haren, je oren, je ogen, je voeten en handen. Kortom, dat wat je ziet. In de binnenkant van de laptop zitten programma’s, zoals bijvoorbeeld Word, Excel, Powerpoint en Movie Maker. Jij hebt ook bepaalde programma’s, ik noem ze liever talenten. Zo kan de één goed muziek maken of zingen en een ander is weer erg goed in het omgaan met kinderen of ouderen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Allemaal programma’s die je in je genenpakketje hebt zitten. Bij een computer zie je wel eens staan dat er Intell Inside op staat. De Intell Inside processor stuurt al die programma’s aan. Zo is het ook bij de Heilige Geest. Hij wil graag de Processor zijn die jouw “programma’s”, je talenten aanstuurt en ontwikkeld. Dus bij jou geen Intell, maar Jezus Inside.

 

 

Dit aansturen doet Hij nooit tegen jouw zin in. De Heilige Geest is een Gentleman en zal je nooit geweld aan doen. Stapje voor stapje helpt Hij je een nog mooier mens van je te maken, . .  ten minste als jij dat ook wilt.

 

 

 

Als je focust op bijzaken dan valt de Hoofdzaak

Soms hoor je van die one-liners die blijven “haken”, Zo hoorde ik ongeveer 2 jaar geleden een uitspraak van Ds. Arie v.d. Veer die ik niet gauw meer zal vergeten:

Eenheid in hoofdzaken, vrijheid in bijzaken, liefde in alle zaken.

Hij plaatste deze one-liner tijdens een gesprek over de verschillende kerken die Nederland rijk is. Elke kerk heeft zo zijn eigen gebruiken, tradities en opvattingen. Niet zelden als het over deze bijzaken gaat (zo noem ik tradities en gebruiken) dan kunnen de discussies tussen christenen onderling flink oplaaien. En om er nog maar eens een one-liner tegenaan te gooien, ik zie dan meestal hete hoofden en koude harten.

Zo kunnen christenen elkaar flink in de haren zitten als het gaat over opvattingen rondom de kinderdoop en de geloofsdoop. Of wat te denken van meningen rondom het wel of  niet spreken in tongen of de gave van genezing. Vrouwen die spreken of juist moeten zwijgen. Och, zo kan ik een redelijk lange lijst samenstellen van punten waar we elkaar soms verwijten maken over het niet hanteren van Bijbelse opvattingen.

Een tijdje terug kwam iemand als gast bij ons in de zondagse samenkomst. We zijn zo gewend om een beamer te gebruiken als we liederen zingen of een stukje uit de Bijbel lezen. Tijdens de koffie, na afloop van de dienst vroeg ik hem wat hij van de dienst had gevonden. Hij reageerde als door een wesp gestoken. Hij vond het God onterend dat we een beamer gebruikten. Dit hoorde niet, je moest dicht bij het Woord blijven was zijn stellige overtuiging. Toen ik even tot 10 had geteld vroeg ik hem of ze in zijn kerk nog van de stenen tafelen voorlazen? . . .  De rest van het gesprek zal ik je besparen.

Maar wat waar is, is waar: Als men zich focust op de bijzaak, dan valt de Hoofdzaak! Maar als men zich zou focussen op de Hoofdzaak, dan vallen ALLE bijzaken.

Tot nu toe heb ik het alleen nog maar over bijzaken gehad, maar wat is nu die Hoofdzaak?

Hoofdzaak is de Here Jezus, de Zoon van God. Hij is gestorven voor onze zonden! Hij is weer letterlijk opgestaan uit de dood. In Hem alleen is er Hoop en Perspectief tot over de grens van de dood heen. Dat is Hoofdzaak en daar zou je geen discussie over moeten hebben, . .  en eerlijk is eerlijk, die is er ook bijna nooit. Maar ja, als we ons dan weer laten verleiden om op bijzaken te letten, dan valt de Hoofdzaak, maar ook de liefde die Hij ons voorleefde. Het schijnt toch lastig te zijn elkaar op bijzaken een eigen mening en visie te gunnen zonder elkaar te betichten van Bijbelse onjuistheid. Liefde is dan ver te zoeken.

 

Ooit vroeg iemand mij eens wat een goede kerk is. Ik heb hem toen gevraagd wat goede macaroni is. Na even nadenken zei hij: “er moeten de goede ingrediënten in zitten” En dat klopt. In goede macaroni zit per 100 gram ongeveer: 3,7 gr suiker, 13,5 gr eiwit, 3,0 gr vet, 0,07 mg vit B2 en ga zo maar door. En in welk filiaal je het dan uiteindelijk koopt? Dat maakt niet uit, want smaken verschillen.

Zo is het ook met een kerk. Zorg dat de goede ingrediënten er in zitten en dat is Jezus, de Zoon van God. Hij is gestorven voor onze zonden! Hij is letterlijk opgestaan uit de dood. In Hem alleen is er Hoop en Perspectief tot over de grens van de dood heen. Als deze Hoofdingrediënten er in zitten, dan maakt het niet uit naar welk “filiaal” je gaat, dan maakt het niet uit, want smaken verschillen. Daar zouden christenen nooit meer met elkaar over moeten discussiëren.

 

Had God dat niet f-kes anders kunnen regelen?

Had God dat niet ff anders kunnen regelen? God is toch liefde, rechtvaardig, genadig en almachtig? Hij had toch vast een liefdevollere oplossing kunnen bedenken om de zonden van mensen te vergeven? Had Hij niet beter over Zijn Goedheilige Vaderhart kunnen strijken? Een soort van 365 dagen per jaar generaal pardon. Als Jezus dit Goddelijke generaal pardon van de daken had gepredikt dan hadden velen gelooft in een God die LIEFDE is! Zeker als Hij in elk dorp waar Hij kwam een paar van die bizar mooie wonderen had gedaan. En als God vanaf Zijn Hemelse Troon vond dat Zijn zoon het “Karwei” had geklaard, dan had Hij Hem toch een prachtige Hemelvaart kunnen gunnen.

Een soort van ballonvaart op de Olijfberg, maar dan zonder ballon. Hij zou dan te midden van een grote mensenmassa staan. Rondom Hem zijn discipelen en Zijn moeder Maria.  En in een grote kring daar weer omheen al die mensen die Hij genezen had in de tijd dat Hij op aarde had rondgelopen. Onder aan de Olijfberg zouden de drie wijzen op hun kamelen staan en Hem toezingen "auf wiedersehen goodbye" Even verder op liggen de herdertjes. Zij zouden dan samen met een aantal engelen zingen “Ere zij God in de Hoge”.  

Dit plan zou toch veel liefdevoller zijn dan het Evangelie waar wij het mee moeten doen? Een Goddelijke Vader die Zijn Goddelijke zoon laat martelen en sterven voor ons zondaren. Een Zoon die net voordat Hij sterft God (zijn Vader) nog een vraag stelt, “Mijn God, mijn God, waarom heeft U mij verlaten?” Met Zijn laatste beetje lucht stamelt Hij uit; “Vader, in uw handen leg ik mijn geest.”

Je zou je schamen voor zo’n “Goed Nieuws Boodschap”. Je zou je schamen voor deze God waarvan wordt gesteld dat Hij almachtig is en alles kan.  

 

Mijn jongste dochter heeft me altijd gezegd dat God niet alles kan, Hij kan bijvoorbeeld niet liegen. God is een rechtvaardige God en daarom kan Hij niet zomaar over Zijn gulle Vaderhart strijken en net doen of er niets aan de hand is en er  geen Wet bestaat. Stel je voor dat je bij je ouders € 100,- uit het vakantie potje steelt. Je vader komt er achter en verteld je dat hij erachter is gekomen dat je gestolen hebt. Maar als je hem belooft het niet weer te doen geeft hij je geen straf. Dat is pure genade! Maar het is gelijkertijd ook onrechtvaardig want je hebt iets onrechtvaardigs gedaan en daar kom je niet zomaar mee weg. Een straf zou op zijn plaats zijn geweest. Een rechtvaardige vader had je zeker op de blaren laten zitten en je een passende straf gegeven. God is een rechtvaardige God en kan dus iets niet ongestraft laten anders zou Hij niet rechtvaardig zijn. 

Dit is de spagaat waar God in zit. Aan de ene kant, heilig en rechtvaardig en aan de andere kant een onmeetbare liefde voor jou. Hierdoor heeft Hij in pure liefde Zijn Zoon Jezus voor jou opgeofferd. Hij is het die jouw straf heeft betaald en niets staat een relatie met God en jou in de weg.  

Oh ja, ook niet onbelangrijk om te melden is,dat als God 365 dagen per jaar over Zijn Vaderhart strijkt, kan de duivel ook zo maar de Hemel binnen wandelen. Want hoe kan een rechtvaardige God de mensen wel vergeven en de duivel niet? Beide hebben immers gezondigd. Net als de duivel hebben ook wij geen recht op de hemel.

Daarom moest Jezus sterven, om de prijs te betalen voor onze onhebbelijkheden. Alleen Jezus kon betalen wat niemand ooit zou kunnen betalen. Dit is toch genade uitgevoerd door een almachtige God.

 

 

Reli-disco

Stel je voor zeg dat je als dominee zondags op de preekstoel staat en halverwege je preek poept een duif precies op de prachtige bijbel met koper beslag die voor je op de kansel ligt. Dit gebeurde in een verhaal over een geloofsgemeenschap in een oud Brits plaatsje, 150 kilometer ten zuid-westen van Londen.

 

Door deze schokkende gebeurtenis werd op maandagmorgen de voltallige kerkenraad inclusief de oude koster Mathew op de pastorie verwacht. De dominee was nog steeds compleet van zijn stuk. Hoe kon het gebeuren dat er al maanden duiven vrij rond konden vliegen in hun prachtige oude kerk en dat één van die gevederde lummels zijn darminhoud moest ledigen op de prachtige statige Bijbel waaruit hij net aan het voorlezen was. "Godschennis" noemde hij het.

 

"We schieten ze gewoon dood"

Tijdens dit spoedoverleg was er maar 1 agendapunt en 1 doel. De duiven zouden en moesten de kerk uit! De dominee stelde voor dat iedereen zijn zegje mocht doen en ideeën aan mocht dragen hoe het doel bereikt zou kunnen worden. Eén diaken stelde voor om de deuren overdag open te zetten zodat de duiven er uit zouden kunnen vliegen. Dit vond men een slecht plan. De kans dat er weer nieuw "ongedierte" binnen zou komen was levensgroot aanwezig. De president kerkvoogd kwam met het idee waar iedereen wel aan dacht maar niet durfde te noemen. "We schieten ze gewoon dood" was zijn voorstel. Hoewel het plan zeer zeker afdoende zou zijn, vond de meerderheid het niet een plan dat door Gods geest ingegeven zou kunnen zijn.

 

Na deze 2 ideeën was de denktank al leeg en stond men elkaar aan te staren alsof ze de duiven in engelen zagen veranderen... Opeens liet de oude koster van zich horen. Hij stak netjes zijn vinger op en zei "ik heb misschien nog een goed idee." De dominee keerde zich naar de koster toe en vroeg hem: "vertel eens Mathew, waar denk jij aan?" De koster aarzelde even, haalde diep adem en zei toen: "ik wil voorstellen dat we de duiven gaan dopen." "Dopen?" riep de voltallige kerkenraad in koor. "Ja dopen" zei de koster. " van alle jongeren die in de afgelopen 30 jaar gedoopt zijn, is er niet één meer in de kerk."

Een bizarre grap natuurlijk, maar wat een statement maakt de oude koster Mathew hier. Er zit een kern van waarheid in dit verhaal. Jongeren die massaal de kerk de rug toekeren. De kerk wordt gezien als een religieus instituut dat niet meer relevant is voor hun dagelijks leven.

Ditzelfde beeld zie ik overigens ook wel bij uitgaanscentra. Waar vroeger de disco’s en andere  uitgaanscentra een grote aantrekkingskracht had op jongeren, zie ik dat ze vandaag de dag de deuren moeten sluiten of ze passen hun “openingstijden” drastisch naar beneden aan.  

Hoewel de relevantie van een disco of andere uitgaansgelegenheid op het leven van jongeren minder heeft ingeboet dan de kerk, heeft de jongere wel zijn prioriteit verlegd. Meer geld uitgeven aan mobieltje en kleding en minder aan drank en entreegelden.

Het biertje wordt nu genuttigd bij de jongeren thuis of zoals we dat in de Achterhoek kennen in een “keet”. De leuke jongens en meiden worden wel gescoord via FaceBook, dus daar hoeft men tegenwoordig de deur niet mee voor uit.

Maar toch, zowel de kerk als de disco hebben te kampen met een leegloop en hebben ze hun aantrekkingskracht voor een groot deel verloren. Dat schept een band.

Ik twijfel er wel een beetje aan of een beetje “kerk” in de disco, de disco vooruit helpt.

 

De tijd verandert en kerken en disco’s hebben moeite om mee te veranderen en hun aantrekkingskracht weer nieuw leven in te blazen.  Ik geloof vast dat kerken en disco’s iets van elkaar kunnen leren. Lijkt me gaaf om samen met disco exploitanten dit “terrein” te verkennen. Ik geloof vast dat we elkaar inspireren en elkaar helpen buiten kaders te denken en uit onze comfortzones te laten stappen. Ik twijfel er wel een beetje aan of een beetje “kerk” in de disco, de disco vooruit helpt. Ik geloof wel dat een beetje “disco” in de kerk, de kerk vooruit helpt. Misschien de handen maar eens ineen slaan en de vrijgekomen disco zaterdag avonden vullen met een Reli-disco.

Neem mijn leven Heer, ‘k wil swingen tot Uw eer.