Boeren hebben geen tijd van opruimen

Onlangs mocht ik voor het CCA  (Contact Christen Agrariërs) een avond verzorgen over time management. Ja, ook boeren en tuinders zijn net mensen en hebben er regelmatig last van dat de dag al om is terwijl er nog veel werk ligt. Vaak is het in het leven van veel boerengezinnen een uitdaging om te dealen met de beschikbare tijd en de arbeid die er is. En dan praten we nog maar niet over de wensen en de dromen die vaak ergens op een “plank” onder het “stof” liggen en ook de nodige uurtjes zouden vergen.

Het verzorgen van een avond als deze is vooral boeiend als er naast de boeren, ook voldoende boerinnen aanwezig zijn. En dat was deze keer gelukkig ook het geval.  Van nature hou ik erg van humor, en humor krijg je als je mannen en vrouwen hun persoonlijke prioriteiten laat opsommen. Wat vinden de boeren belangrijk en wat vinden de boerinnen belangrijk? Na verloop van tijd kom je er achter dat ruim de helft van de boerinnen (met spoed) opgenomen kan worden in een slachtoffer hulpgroepje met als titel: “help mijn man beloofd me al 5 jaar een schilderijtje op te hangen”.

Ik neem aan dat er door de boeren op de terugreis in de auto wel wat goede voornemens zijn geuit naar hun wederhelft. Hoewel ik niet twijfel aan de oprechtheid van de spontaan opgeboerde beloftes is het in de regel wel zo, dat als je echt wilt weten wat mensen belangrijk vinden,  je niet moet luisteren naar wat ze zeggen, maar moet kijken naar wat ze doen. Of, zoals het ook treffend in de Bijbel staat: “waar jullie schat is, daar zal ook jullie hart zijn.”

Na een half uurtje met elkaar in gesprek zijn merk je dat er een soort vertrouwensband ontstaat tussen de aanwezigen. Ze hebben immers iets gemeen. Allen zijn ze agrarisch ondernemer en hebben een schromelijk gebrek aan tijd, dat schept een band. Deze innige band zorgt er voor dat men elkaar wel wat onhandigheden rondom timemanagement durft toe te vertrouwen. En, het is maar goed ook dat we onze blunders met elkaar delen. Zouden we veel vaker moeten doen. Onze trots en schaamte aan de kant zetten en vertellen wat we allemaal niet handig hebben gedaan in ons leven. En niet alleen de fouten delen die je maakt bij het stellen van je prioriteiten, maar ook die als het gaat om; opvoeding, intimiteit, sexualiteit, relaties, geld beheer,  en ga zo maar door. Het leven is immers veel te kort om alle fouten zelf te maken, dus kunnen we ze maar beter met elkaar delen toch?

Wat voor velen een verrassing was deze avond, is dat elk mens (ja ook jij) ten diepste geneigd is om voor het “korte geluk” te kiezen. Vervelend klusje of gesprek uitstellen. “Doe ik straks wel ff” , en als het dan “straks” is geworden komt er wel een leuker klusje voorbij, waardoor het weer wordt uitgesteld. Het resultaat is vaak dat je de hele dag het gevoel hebt dat je druk bent en er weinig uit je handen komt. In de regel is het zo dat “kort geluk” altijd “lange pijn” tot gevolg heeft.

De boerinnen gierden van het lachen toen aan het licht kwam dat hun mannen geen tijd hebben van opruimen, . . . maar dat ze wel tijd hebben van zoeken. Beetje sip keken de mannen wel. Het is natuurlijk ook niet leuk als je onhebbelijkheden zo onder het vergrootglas komen te liggen en je in luttele seconden bent getransformeerd tot een soort van volksvermaak.

 

Nadat de dames de tranen van het lachen hadden gedroogd en op het toilet de overige nodige herstelwerkzaamheden hadden verricht, hebben we ff geoefend om het meest tijdsbesparende woord door de lippen te persen. “Nee” zeggen blijft toch een lastig fenomeen. Stel je voor dat jouw “nee” zorgt voor een conflict? Stel je voor zeg dat ze je niet meer aardig vinden? En dan dat eeuwige schuldgevoel dat “nee” zeggen bij je teweeg kan brengen. Toch vreemd, . .  als je “nee” zegt heb je altijd een reden nodig en voor “ja” zeggen nooit.

 

In de achterhoek zeggen we wel eens “er is een tied van kom’n en een tied van goan” En ook op deze avond was de tijd van gaan gekomen. Je troost dan de dames nog even die hun schilderij nog steeds niet aan de muur hebben hangen. Je geeft ze de tip om overmorgen de timmerman te bellen. Voor 75 euro per uur hangt hij hem graag voor je op.  De mannen, . .  tot slot nog een tip; “maak haast wanneer je tijd hebt, dan heb je tijd wanneer je haast hebt”.

En voor ons allemaal nog een klein gedichtje over wat echt belangrijk is wat we met de tijd doen die we gekregen hebben. 

Neem de tijd om te werken, want dat is de voldoening van vandaag.
Neem de tijd voor je geliefden, want het is je “schat” voor morgen. 
Neem de tijd om te bidden, want dat is de bron van je kracht.
Neem de tijd om te spelen, want dat is het geheim van de jeugd.
Neem de tijd om te dromen, want dat is het begin van nieuwe plannen.
Neem de tijd voor de Bijbel, want dat is de basis van alle wijsheid.
Neem de tijd om lief te hebben, want dat is de ware levensvreugde.
Neem de tijd om liefde te ontvangen, want het is de spijs voor eigenwaarde. 
Neem de tijd om afscheid te nemen, want het is het begin van iets nieuws.
Neem de tijd voor ‘t wonder van Pasen, want het is de bron van dankbaarheid.
Neem de tijd om stil te zijn, want dat is de muziek van je ziel.
Neem de tijd voor beweging, want het is kracht voor je lichaam.
Neem de tijd voor rust, want het is de katalysator voor geest, ziel en lichaam.
Neem de tijd,want de Maker van zon en maan geeft je alle tijd!