IRRI top 10

Elk jaar maak ik weer mijn ergernissen top 10. Zaken waar ik me het afgelopen jaar aan heb geïrriteerd zet ik op een rijtje. Ja, ook christenen kunnen zich irriteren, . .  of ben ik de enige?

Op plaats 10 van mijn “hitlijst” staan vaak zaken als automobilisten (meestal vertegenwoordigers denk ik)  die meer met de middelvinger omhoog rijden dan er mee in hun neus peuteren. Of wat te denken van haastige oma’s, die volgens mij zeeën van tijd hebben, maar toch nog even bij de kassa hun winkelkarretje voor de jouwe proppen. Of een bekeuring voor 6 kilometer te hard rijden op de autobaan. (ga toch boeven vangen joh!) De meer serieuzere issues staan in de top 5 van mijn lijstje. Tot mijn grote schrik kwam er dit jaar zomaar één van niets met stip op plek 4. Zomaar, aus das blaue hinein, was daar de struisvogel gelovige. Het grotere broertje van de struisvogel politicus en de evenknie van “Vroom op zondag en Dreesman door de week”. De tegenhanger van bijvoorbeeld moeder Theresa of de barmhartige Samaritaan zoals die in de Bijbel wordt beschreven.

Ik weet niet of je het verhaal uit Lucas 10 over de barmhartige Samaritaan wel eens hebt gehoord. Maar het verhaal kent 4 hoofdrolspelers. De eerste is een man die beroofd is en half dood wordt geslagen door zijn belagers en als een vertrapt Mc-Donalds bekertje aan de kant van de weg wordt gekwakt. 

De volgende hoofdrolspeler is de Samaritaan. Je kunt hem vergelijken met een allochtoon. Een vreemdeling die door de vaste bewoners van het land werd uitgekotst en alleen goed was om de meest ranzige klusjes op te knappen.

De derde hoofdrolspeler is de priester in hoogst eigen persoon. En de vierde "acteur" is een Leviet. Deze kun je vergelijken met het hulpje van de priester of dominee. De ouderling, de koster, de diaken, de gewone kerkganger. Kortom een voorbeeld gelovige. Elke week netjes naar de kerk, traditioneel bidden voor ‘t eten, een glimlach, een hug voor een bekende die hij ziet in de kerk. Ook is hij niet te beroerd om zondags zijn hele rol king pepermunt weg te geven. En vol overgave zingt hij Gezang 473 “Neem mijn leven laat het Heer, toegewijd zijn aan Uw eer.”

 En wat nu zo bizar aan dit verhaal is, is dat de Leviet precies weet wat God van hem vraagt. Maar terwijl hij naar huis loopt ziet hij op nog geen 5 meter afstand iemand als een vertrapt Mc Donalds bekertje aan de kant van de weg liggen… Hij ziet hem lijden en weet dat de gewonde man zijn hulp nodig heeft, hij kijkt hem aan en duizend gedachten schieten em te binnen. “Snel naar huis, studio sport begint zo”, “iel, . . straks wordt mijn pak nog smerig”, “ach zijn familie moet er maar naar omzien”, “ik moet om 8 uur bij de vergadering van de kerk zijn”, “als hij er morgen nog ligt kijken we dan wel ff”. De Leviet stopt met denken, steekt zijn kop in het zand, vergeet wat hij daarnet gezongen heeft en loopt door en laat de gewonde man als oud vuil liggen.

Gelukkig komt even later de Samaritaan, hij neemt het bebloede slachtoffer mee en net als in een sprookje komt ook hier alles goed, . . .  nou ja alles goed? Struisvogel geloof staat anno 2013 wel met stip in mijn IRRI-top 10. Juist nu, in een tijd van crisis, een tijd waar steeds meer eenzaamheid is onder ouderen en jongeren zouden we (ja ook ik) moeten doen wat we zingen;

Neem mijn leven laat het Heer,

toegewijd zijn aan uw eer,

maak mijn uren en mijn tijd

tot uw lof en dienst bereid.

PS: Heer, help me keer op keer

te wijken voor de struisvogel leer!