Heb je in Mijn naam een blog geschreven?

Als ik later door mijn beschermengel (die hoop ik geen last zal hebben van overgewicht ;-) bij God wordt “afgeleverd”, stel ik mij zo voor dat van al die duizenden vragen die ik voor Hem heb opgespaard er geen één meer zal overblijven. Vragen over plotselinge dood van jonge mensen, het  verdriet dat mensen soms moeten doorstaan omdat ze pech hebben in het leven. De zinloze oorlogen, de ruzies en familiedrama’s. Mijn vragen over al die onverhoorde gebeden, . . .  ik denk dat er geen vraag meer overblijft als ik oog in oog met Hem mag staan.

Wel denk ik dat Hij nog een paar vragen aan mij heeft. Bijvoorbeeld, “Jan, Mijn trouwe dienstknecht, welke parels op aarde heb je verzameld en biedt je Mij vandaag aan?” Stel je voor zeg, dat ik Hem dan mijn mooie gepoetste auto aan moet bieden, of mijn visspulletjes, mijn goede conditie, mijn veel te grote huis, mijn 1000 afleveringen goede tijden slechte tijden, mijn . . .  Ik denk dat deze parels het Hemelse vuur niet zullen doorstaan. Ook in mijn geval zullen de brandbare parels nog wel een beetje nasmeulen en veel as zal te vinden zijn in mijn mandje. Misschien als God met Zijn hand de bereidheid vind ff in de as te roeren zal Hij misschien nog iets vinden wat van Waarde is.

Ook zou Hij me kunnen vragen: “Jan, heb je in Mijn naam mensen het Goede Nieuws over Mij verteld. Heb je in Mijn naam mondharmonica gespeeld? Heb je in Mijn naam zieken de handen opgelegd en voor armen en weduwen gebeden? Jan, heb je in Mijn naam trainingen verzorgd?” Als het bij deze vragen zou blijven zou ik het nog steeds met “ja” kunnen beantwoorden. Maar stel dat Hij zal vragen; “Jan, heb je in Mijn naam ook een blog bijgehouden?” Dan zal ik geschokt zeggen; “Maar kon ik dat dan?”

Maar kon ik dat dan?

Stel dat Hij me die vraag stelt, dan wil ik in ieder geval kunnen zeggen dat ik het geprobeerd heb. Vandaar mijn eerste voorzichtige schreden op de digitale weg (niet te verwarren met DE WEG http://why.jesus.net/waaromjezus/  )

Regelmatig vroegen mensen mij, "Jan zet je columns, je toespraken en je gedachtes eens op papier. Met enige schroom geef ik aan dit verzoek gehoor. Verhalen van een gewone Hollandse man, die met beide benen in de boerenklei staat en zo nu en dan een gedichtje schrijft of een avontuur beleeft. Soms lachwekkend, soms prikkelend, soms walgelijk. Kortom, een poging om jou als lezer te laten ontdekken welke liefde God de Vader voor jou en mij heeft, . .  ook al snap ik soms helemaal niks van Hem en zie ik Zijn liefde niet. Regelmatig zie ik de humor van een leven met God niet in en levert het me meer vragen dan antwoorden op. Maar de zoektocht naar antwoorden levert soms verrassende inzichten op.....